fidel
Catalán
fidel | |
pronunciación (AFI) | [fiˈðɛɫ] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɛɫ |
Etimología
Del latín fidēlem ("fiel"), una palabra aprendida. Expulsó gradualmente el nativo feel ("fiel").[1]
Romanche
fidel | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | fidevel[2] |
Adjetivo
- 1
- Fiel.
- Ámbito: alto engadino, bajo engadino.
Información adicional
- Derivado: fidelmaing.
Rumano
fidél | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | fidelŭ[3] |
Adjetivo
Masculino– Neutro |
Masculino | Femenino | Femenino– Neutro | |
---|---|---|---|---|
Indefinido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
fidel | fideli | fidelă | fidele |
Genitivo– Dativo |
fidel | fideli | fidele | fidele |
Definido | Singular | Plural | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
fidelul | fidelii | fidela | fidelele |
Genitivo– Dativo |
fidelului | fidelilor | fidelei | fidelelor |
Vocativo | Singular | Plural | Singular | Plural |
fidelule fidele |
fidelilor | fidelă fidelo |
fidelelor |
- 1
- Fiel (en credencia).
- Antónimos: infidel, nefidel.
- 2
- Fiel (como duplicación o adaptación).
- Antónimos: infidel, nefidel.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.