fatus
Latín
| fātus | |
| clásico (AFI) | [ˈfaː.tʊs] |
| rima | a.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | fātus | fāta | fātum | fātī | fātae | fāta |
| Vocativo | fāte | fāta | fātum | fātī | fātae | fāta |
| Acusativo | fātum | fātam | fātum | fātōs | fātās | fāta |
| Genitivo | fātī | fātae | fātī | fātōrum | fātārum | fātōrum |
| Dativo | fātō | fātae | fātō | fātīs | fātīs | fātīs |
| Ablativo | fātō | fātā | fātō | fātīs | fātīs | fātīs |
- 1
- Participio perfecto activo de for.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.