extraneus
Latín
| extraneus | |
| clásico (AFI) | extrāneus [ɛkˈs̠t̪räːneʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | extrāneus [ekˈst̪räːneus] |
| rima | aː.ne.us |
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | extrāneus | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
| Vocativo | extrānee | extrānea | extrāneum | extrāneī | extrāneae | extrānea |
| Acusativo | extrāneum | extrāneam | extrāneum | extrāneōs | extrāneās | extrānea |
| Genitivo | extrāneī | extrāneae | extrāneī | extrāneōrum | extrāneārum | extrāneōrum |
| Dativo | extrāneō | extrāneae | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
| Ablativo | extrāneō | extrāneā | extrāneō | extrāneīs | extrāneīs | extrāneīs |
- 1
- Que no pertenece a la familia de uno (o a su hogar), extraño.[1]
- Uso: se emplea también como sustantivo, (masculino o femenino: un extraño).
- b
- Que concierne a asuntos fuera del hogar.[1]
- 2
- Que proviene del extranjero, extranjero, foráneo, forastero.[1]
- Sinónimos: adventicius, alienus, externus, peregrinus
- Ejemplo:
nullus est reliquus rex, nulla gens, nulla natio quam pertimescatis; nullum adventicium, nullum extraneum malum est quod insinuare in hanc rem publicam possit.Traducción: Ya no resta rey, linaje o nación al que temer, ni mal foráneo o extranjero que pueda insinuarse en esta república.
- 3
- No inherente, adventicio, externo.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.