-aneus
Latín
| -aneus | |
| clásico (AFI) | -āneus [ˈäːneʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | -āneus [ˈäːneus] |
| rima | aː.ne.us |
Sufijo adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | -āneus | -ānea | -āneum | -āneī | -āneae | -ānea |
| Vocativo | -ānee | -ānea | -āneum | -āneī | -āneae | -ānea |
| Acusativo | -āneum | -āneam | -āneum | -āneōs | -āneās | -ānea |
| Genitivo | -āneī | -āneae | -āneī | -āneōrum | -āneārum | -āneōrum |
| Dativo | -āneō | -āneae | -āneō | -āneīs | -āneīs | -āneīs |
| Ablativo | -āneō | -āneā | -āneō | -āneīs | -āneīs | -āneīs |
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.