exportatio
Latín
| exportātiō | |
| clásico (AFI) | [ɛks.pɔrˈtaː.tɪ.oː] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
De exportō, -āre ("exportar") y el sufijo tiō, y este del prefijo ex- y portō, -āre ("transportar").[1]
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | exportātiō | exportātiōnēs |
| Vocativo | exportātiō | exportātiōnēs |
| Acusativo | exportātiōnem | exportātiōnēs |
| Genitivo | exportātiōnis | exportātiōnum |
| Dativo | exportātiōnī | exportātiōnibus |
| Ablativo | exportātiōne | exportātiōnibus |
- 1
- Exportación.[1]
- Ejemplo:
His exportationibus quae recitatae sunt scribit HS Lx socios perdidisse ex vicensima portori SyracusisCicerón. In Verrem. Capítulo liber II, 185.
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.