errarse
Español
| errarse | |
| pronunciación (AFI) | [eˈraɾ.se] |
| silabación | e-rrar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | aɾ.se |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo pronominal
- 1
- Errar (uso pronominal de ...)
Conjugación
→ Se conjuga como anunciar y/o como enviar.
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | errarse | haberse errado | ||||
| Gerundio | errándose (o errando) | habiéndose errado | ||||
| Participio | errado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me yerro | te yerrastú te errásvos | se yerra | nos erramos | os erráis | se yerran |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me erraba | te errabas | se erraba | nos errábamos | os errabais | se erraban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me erré | te erraste | se erró | nos erramos | os errasteis | se erraron |
| Futuro | me erraré | te errarás | se errará | nos erraremos | os erraréis | se errarán |
| Condicional o Pospretérito | me erraría | te errarías | se erraría | nos erraríamos | os erraríais | se errarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he errado | te has errado | se ha errado | nos hemos errado | os habéis errado | se han errado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había errado | te habías errado | se había errado | nos habíamos errado | os habíais errado | se habían errado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube errado | te hubiste errado | se hubo errado | nos hubimos errado | os hubisteis errado | se hubieron errado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré errado | te habrás errado | se habrá errado | nos habremos errado | os habréis errado | se habrán errado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría errado | te habrías errado | se habría errado | nos habríamos errado | os habríais errado | se habrían errado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me yerre | te yerrestú te errésvos2 | se yerre | nos erremos | os erréis | se yerren |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me errara | te erraras | se errara | nos erráramos | os errarais | se erraran |
| me errase | te errases | se errase | nos errásemos | os erraseis | se errasen | |
| Futuro (en desuso) | me errare | te errares | se errare | nos erráremos | os errareis | se erraren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya errado | te hayastú errado te hayásvos2 errado | se haya errado | nos hayamos errado | os hayáis errado | se hayan errado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera errado | te hubieras errado | se hubiera errado | nos hubiéramos errado | os hubierais errado | se hubieran errado |
| me hubiese errado | te hubieses errado | se hubiese errado | nos hubiésemos errado | os hubieseis errado | se hubiesen errado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere errado | te hubieres errado | se hubiere errado | nos hubiéremos errado | os hubiereis errado | se hubieren errado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | yérratetú erratevos |
yérrese | errémonos | erraos | yérrense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
| Las formas irregulares se señalan en negrita. | ||||||
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | errarse | haberse errado | ||||
| Gerundio | errándose (o errando) | habiéndose errado | ||||
| Participio | errado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me erro | te errastú te errásvos | se erra | nos erramos | os erráis | se erran |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me erraba | te errabas | se erraba | nos errábamos | os errabais | se erraban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me erré | te erraste | se erró | nos erramos | os errasteis | se erraron |
| Futuro | me erraré | te errarás | se errará | nos erraremos | os erraréis | se errarán |
| Condicional o Pospretérito | me erraría | te errarías | se erraría | nos erraríamos | os erraríais | se errarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he errado | te has errado | se ha errado | nos hemos errado | os habéis errado | se han errado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había errado | te habías errado | se había errado | nos habíamos errado | os habíais errado | se habían errado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube errado | te hubiste errado | se hubo errado | nos hubimos errado | os hubisteis errado | se hubieron errado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré errado | te habrás errado | se habrá errado | nos habremos errado | os habréis errado | se habrán errado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría errado | te habrías errado | se habría errado | nos habríamos errado | os habríais errado | se habrían errado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me erre | te errestú te errésvos2 | se erre | nos erremos | os erréis | se erren |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me errara | te erraras | se errara | nos erráramos | os errarais | se erraran |
| me errase | te errases | se errase | nos errásemos | os erraseis | se errasen | |
| Futuro (en desuso) | me errare | te errares | se errare | nos erráremos | os errareis | se erraren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya errado | te hayastú errado te hayásvos2 errado | se haya errado | nos hayamos errado | os hayáis errado | se hayan errado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera errado | te hubieras errado | se hubiera errado | nos hubiéramos errado | os hubierais errado | se hubieran errado |
| me hubiese errado | te hubieses errado | se hubiese errado | nos hubiésemos errado | os hubieseis errado | se hubiesen errado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere errado | te hubieres errado | se hubiere errado | nos hubiéremos errado | os hubiereis errado | se hubieren errado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | érratetú erratevos |
érrese | errémonos | erraos | érrense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
| Conjugación regular en algunas zonas de habla española. Véase conjugación de errar en el DRAE | ||||||
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.