efficiens
Latín
| efficiens | |
| clásico (AFI) | [ɛfˈfɪkiẽːs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [efˈfiːt͡ʃiens] |
| rima | i.ki.ens |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
Forma verbal
3.ª declinación (de una terminación) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |||
| Nominativo | efficiēns | efficiēns | efficientēs | efficientia | ||
| Vocativo | efficiēns | efficiēns | efficientēs | efficientia | ||
| Acusativo | efficientem | efficiēns | efficientēs efficientīs |
efficientia | ||
| Genitivo | efficientis | efficientis | efficientium | efficientium | ||
| Dativo | efficientī | efficientī | efficientibus | efficientibus | ||
| Ablativo | efficiente1 | efficiente1 | efficientibus | efficientibus | ||
| 1 También puede ser efficientī (como adjetivo) | ||||||
- 1
- Participio presente activo de efficiō.
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.