dziewczyna
Polaco
| dziewczyna | |
| pronunciación (AFI) | /d͡ʑɛfˈt͡ʂɨ.na/ |
| silabación | dziew-czy-na |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | ɨna |
Etimología
Del polaco antiguo dziewka, procedente de dziewa, a su vez del protoeslavo *děva, desde el protoindoeuropeo *dʰeh₁(y)-.
Sustantivo femenino
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
dziewczyna | dziewczyny |
| Genitivo (Dopełniacz) |
dziewczyny | dziewczyn |
| Dativo (Celownik) |
dziewczynie | dziewczynom |
| Acusativo (Biernik) |
dziewczynę | dziewczyny |
| Instrumental (Narzędnik) |
dziewczyną | dziewczynami |
| Locativo (Miejscownik) |
dziewczynie | dziewczynach |
| Vocativo (Wołacz) |
dziewczyno | dziewczyny |
Diminutivo: dziewczynka
Derivados
- Adjetivo: dziewczęcy
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.