copearse
Español
| copearse | |
| pronunciación (AFI) | [ko.peˈaɾ.se] |
| silabación | co-pe-ar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | aɾ.se |
Etimología
De copear con el pronombre reflexivo átono
Verbo pronominal
- 1
- Tomar licor hasta llegar a un estado de trastorno de los sentidos y la conciencia.
- Ámbito: México
- Sinónimo: emborracharse
- Para una lista de sinónimos y términos relacionados, véanse Wikcionario:borracho/Tesauro y Wikcionario:ebriedad/Tesauro
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | copearse | haberse copeado | ||||
| Gerundio | copeándose (o copeando) | habiéndose copeado | ||||
| Participio | copeado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me copeo | te copeastú te copeásvos | se copea | nos copeamos | os copeáis | se copean |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me copeaba | te copeabas | se copeaba | nos copeábamos | os copeabais | se copeaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me copeé | te copeaste | se copeó | nos copeamos | os copeasteis | se copearon |
| Futuro | me copearé | te copearás | se copeará | nos copearemos | os copearéis | se copearán |
| Condicional o Pospretérito | me copearía | te copearías | se copearía | nos copearíamos | os copearíais | se copearían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he copeado | te has copeado | se ha copeado | nos hemos copeado | os habéis copeado | se han copeado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había copeado | te habías copeado | se había copeado | nos habíamos copeado | os habíais copeado | se habían copeado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube copeado | te hubiste copeado | se hubo copeado | nos hubimos copeado | os hubisteis copeado | se hubieron copeado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré copeado | te habrás copeado | se habrá copeado | nos habremos copeado | os habréis copeado | se habrán copeado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría copeado | te habrías copeado | se habría copeado | nos habríamos copeado | os habríais copeado | se habrían copeado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me copee | te copeestú te copeésvos2 | se copee | nos copeemos | os copeéis | se copeen |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me copeara | te copearas | se copeara | nos copeáramos | os copearais | se copearan |
| me copease | te copeases | se copease | nos copeásemos | os copeaseis | se copeasen | |
| Futuro (en desuso) | me copeare | te copeares | se copeare | nos copeáremos | os copeareis | se copearen |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya copeado | te hayastú copeado te hayásvos2 copeado | se haya copeado | nos hayamos copeado | os hayáis copeado | se hayan copeado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera copeado | te hubieras copeado | se hubiera copeado | nos hubiéramos copeado | os hubierais copeado | se hubieran copeado |
| me hubiese copeado | te hubieses copeado | se hubiese copeado | nos hubiésemos copeado | os hubieseis copeado | se hubiesen copeado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere copeado | te hubieres copeado | se hubiere copeado | nos hubiéremos copeado | os hubiereis copeado | se hubieren copeado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | copéatetú copeatevos |
copéese | copeémonos | copeaos | copéense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Véase también
Traducciones
|
|
Referencias y notas
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.