citus
Latín
| citus | |
| clásico (AFI) | [ˈkɪ.tʊs] |
| rima | i.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | citus | cita | citum | citī | citae | cita |
| Vocativo | cite | cita | citum | citī | citae | cita |
| Acusativo | citum | citam | citum | citōs | citās | cita |
| Genitivo | citī | citae | citī | citōrum | citārum | citōrum |
| Dativo | citō | citae | citō | citīs | citīs | citīs |
| Ablativo | citō | citā | citō | citīs | citīs | citīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cieō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.