citus
Latín
citus | |
clásico (AFI) | [ˈkɪ.tʊs] |
rima | i.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | citus | cita | citum | citī | citae | cita |
Vocativo | cite | cita | citum | citī | citae | cita |
Acusativo | citum | citam | citum | citōs | citās | cita |
Genitivo | citī | citae | citī | citōrum | citārum | citōrum |
Dativo | citō | citae | citō | citīs | citīs | citīs |
Ablativo | citō | citā | citō | citīs | citīs | citīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cieō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.