benedictio
Latín
    
| benedictio | |
| clásico (AFI) | [bɛnɛˈd̪ɪkt̪iɔ] | 
| eclesiástico (AFI) | [beneˈd̪ikt̪͡s̪io] | 
| rima | ik.ti.o | 
Etimología 1
    
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo femenino
    
| 3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | benedictio | benedictionēs | 
| Vocativo | benedictio | benedictionēs | 
| Acusativo | benedictionem | benedictionēs | 
| Genitivo | benedictionis | benedictionum | 
| Dativo | benedictionī | benedictionibus | 
| Ablativo | benedictione | benedictionibus | 
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.