avidior
Latín
| avidior | |
| clásico (AFI) | [aˈwɪ.dɪ.ɔr] |
| rima | u̯i.di.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | avidior | avidius | avidiōrēs | avidiōra |
| Vocativo | avidior | avidius | avidiōrēs | avidiōra |
| Acusativo | avidiōrem | avidius | avidiōrēs | avidiōra |
| Genitivo | avidiōris | avidiōris | avidiōrum | avidiōrum |
| Dativo | avidiōrī | avidiōrī | avidiōribus | avidiōribus |
| Ablativo | avidiōre | avidiōre | avidiōribus | avidiōribus |
- 1
- Comparativo de avidus.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.