abiectus
Latín
abiectus | |
clásico (AFI) | [abˈjɛk.tʊs] |
grafías alternativas | abjectus[1] |
rima | i̯ek.tus |
Adjetivo
Comparación | |
Comparativo: | abiectior |
Superlativo: | abiectissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | abiectus | abiecta | abiectum | abiectī | abiectae | abiecta |
Vocativo | abiecte | abiecta | abiectum | abiectī | abiectae | abiecta |
Acusativo | abiectum | abiectam | abiectum | abiectōs | abiectās | abiecta |
Genitivo | abiectī | abiectae | abiectī | abiectōrum | abiectārum | abiectōrum |
Dativo | abiectō | abiectae | abiectō | abiectīs | abiectīs | abiectīs |
Ablativo | abiectō | abiectā | abiectō | abiectīs | abiectīs | abiectīs |
Referencias y notas
- medieval
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.