-anus
Latín
-anus | |
clásico (AFI) | -anus [ˈänʊs̠] |
eclesiástico (AFI) | -anus [ˈäːnus] |
variantes | -iānus |
rima | a.nus |
Sufijo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | -ānus | -āna | -ānum | -ānī | -ānae | -āna |
Vocativo | -āne | -āna | -ānum | -ānī | -ānae | -āna |
Acusativo | -ānum | -ānam | -ānum | -ānōs | -ānās | -āna |
Genitivo | -ānī | -ānae | -ānī | -ānōrum | -ānārum | -ānōrum |
Dativo | -ānō | -ānae | -ānō | -ānīs | -ānīs | -ānīs |
Ablativo | -ānō | -ānā | -ānō | -ānīs | -ānīs | -ānīs |
Referencias y notas
- |trad=|editorial=Oxford University Press|isbn=0199285055|c=libro|a=D. Gary Miller|t=Latin Suffixal Derivatives in English and their Indo-European Ancestry|p=153|f=2006|l=Oxford}}
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.