sepultus
Latín
sepultus | |
clásico (AFI) | [sɛˈpʊl.tʊs] |
rima | ul.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | sepultus | sepulta | sepultum | sepultī | sepultae | sepulta |
Vocativo | sepulte | sepulta | sepultum | sepultī | sepultae | sepulta |
Acusativo | sepultum | sepultam | sepultum | sepultōs | sepultās | sepulta |
Genitivo | sepultī | sepultae | sepultī | sepultōrum | sepultārum | sepultōrum |
Dativo | sepultō | sepultae | sepultō | sepultīs | sepultīs | sepultīs |
Ablativo | sepultō | sepultā | sepultō | sepultīs | sepultīs | sepultīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de sepeliō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.