saotrañ
Bretón
| saotrañ | |
| pronunciación (AFI) | /ˈsaw.trã/ /ˈsɔ.trã/ |
| variantes | saotriñ |
Etimología
Del bretón medio sautraff.[1]
Verbo transitivo
- 1
- Ensuciar, manchar.
- 2
- Contaminar, polucionar.
- 3
- Profanar.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | saotrañ | |||||||
| Participio presente |
o saotrañ | |||||||
| Participio pasado | saotret | |||||||
| Formas personales | ||||||||
| número | singular | plural | pasiva | |||||
| persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
| Modo indicativo | ||||||||
| Presente | saotran | saotrez | saotr | saotr | saotromp | saotrit | saotront | saotrer |
| Pretérito imperfecto | saotren | saotres | saotre | saotre | saotremp | saotrec'h | saotrent | saotred |
| Pretérito perfecto | saotris | saotrjout | saotras | saotras | saotrjomp | saotrjoc'h | saotrjont | saotrjod |
| Futuro | saotrin | saotri | saotro | saotro | saotrimp | saotrot | saotrint | saotror |
| Modo condicional | ||||||||
| Presente | saotrfen | saotrfes | saotrfe | saotrfe | saotrfemp | saotrfec'h | saotrfent | saotrfed |
| Pretérito | saotrjen | saotrjes | saotrje | saotrje | saotrjemp | saotrjec'h | saotrjent | saotrjed |
| Modo imperativo | ||||||||
| Presente | saotr | saotret | saotret | saotromp | saotrit | saotrent | ||
| Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo | ||||||||
Referencias y notas
- Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.