ruber
Latín
| ruber | |
| clásico (AFI) | [ˈrʊ.bɛr] |
| rima | u.ber |
Etimología
Del protoitálico *ruþro- ("rojo"), y este del protoindoeuropeo *h₁rudʰ-ró- ("rojo").[1] Compárese el sánscrito रुधिर (rudhirá, "rojo", "sangriento"), el griego antiguo ἐρυθρός (erytʰrós, "rojo") y el tocario B rätre ("rojo").[1] → rōbur, rōbus, rūfus
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-Cer, -Cra, -Crum) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | ruber | rubra | rubrum | rubrī | rubrae | rubra |
| Vocativo | ruber | rubra | rubrum | rubrī | rubrae | rubra |
| Acusativo | rubrum | rubram | rubrum | rubrōs | rubrās | rubra |
| Genitivo | rubrī | rubrae | rubrī | rubrōrum | rubrārum | rubrōrum |
| Dativo | rubrō | rubrae | rubrō | rubrīs | rubrīs | rubrīs |
| Ablativo | rubrō | rubrā | rubrō | rubrīs | rubrīs | rubrīs |
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 527. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.