rompi
Esperanto
| rompi | |
| pronunciación (AFI) | /ˈɾom.pi/ |
Etimología
Del latín rumpo.
Verbo
- 1
- Romper.
Conjugación
| Participio nominal | Participio adjetivo | Gerundio | |||||||||
| Infinitivo | rompi | Presente | rompas | rompanto | rompato | rompanta | rompata | rompante | rompate | Presente | |
| Imperativo | rompu | Pasado | rompis | rompinto | rompito | rompinta | rompita | rompinte | rompite | Pasado | |
| Condicional | rompus | Futuro | rompos | romponto | rompoto | romponta | rompota | romponte | rompote | Futuro | |
| Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | Activo | Pasivo | ||||||
Información adicional
- Derivado: rompiĝi (romperse)
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.