rinc

Irlandés

rinc
pronunciación (AFI) /ˈɾˠɪɲc/

Etimología 1

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Verbo transitivo

1
Bailar.
  • Sinónimos: damhsaigh, bheith ag damhsa, bheith ag rince

Conjucación

rinc
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal rince
Adjetivo verbal rincthe
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente rincim rinceann 
rincir1
rinceann sé,  rincimid rinceann sibh rinceann siad
rincid1
rinctear
Pretérito rinic 
rinceas1
rinic 
rincis1
rinic sé,  rinceamar rinic sibh
rinceabhair1
rinic siad
rinceadar1
rinceadh
Pretérito imperfecto rincinn rincteá rinceadh sé,  rincimis rinceadh sibh rincidís rinctí
Futuro rincfidh 
rincfead1
rincfidh 
rincfir1
rincfidh sé,  rincfimid
rincfeam1
rincfidh sibh rincfidh siad
rincfid1
rincfear
Condicional rincfinn rincfeá rincfeadh sé,  rincfimis rincfeadh sibh rincfidís rincfí
subjuntivo
Presente rince 
rincead1
rince 
rincir1
rince sé,  rincimid rince sibh rince siad
rincid1
rinctear
Pretérito rincinn rincteá rinceadh sé,  rincimis rinceadh sibh rincidís rinctí
Imperativo rincim rinic rinceadh sé,  rincimis rincigí rincidís rinctear
1 dialectal

Etimología 2

Del inglés rink ("pista de hielo").

Sustantivo femenino

1 Deporte
Pista de hielo.

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.