rinc
Irlandés
rinc | |
pronunciación (AFI) | /ˈɾˠɪɲc/ |
Etimología 1
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Conjucación
Formas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sustantivo verbal | rince | ||||||
Adjetivo verbal | rincthe | ||||||
Formas personales | |||||||
persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
indicativo | |||||||
Presente | rincim | rinceann tú rincir1 |
rinceann sé, sí | rincimid | rinceann sibh | rinceann siad rincid1 |
rinctear |
Pretérito | rinic mé rinceas1 |
rinic tú rincis1 |
rinic sé, sí | rinceamar | rinic sibh rinceabhair1 |
rinic siad rinceadar1 |
rinceadh |
Pretérito imperfecto | rincinn | rincteá | rinceadh sé, sí | rincimis | rinceadh sibh | rincidís | rinctí |
Futuro | rincfidh mé rincfead1 |
rincfidh tú rincfir1 |
rincfidh sé, sí | rincfimid rincfeam1 |
rincfidh sibh | rincfidh siad rincfid1 |
rincfear |
Condicional | rincfinn | rincfeá | rincfeadh sé, sí | rincfimis | rincfeadh sibh | rincfidís | rincfí |
subjuntivo | |||||||
Presente | rince mé rincead1 |
rince tú rincir1 |
rince sé, sí | rincimid | rince sibh | rince siad rincid1 |
rinctear |
Pretérito | rincinn | rincteá | rinceadh sé, sí | rincimis | rinceadh sibh | rincidís | rinctí |
Imperativo | rincim | rinic | rinceadh sé, sí | rincimis | rincigí | rincidís | rinctear |
1 dialectal |
Etimología 2
Del inglés rink ("pista de hielo").
Sustantivo femenino
flexión indefinida | ||
---|---|---|
Caso | Singular | Plural |
Nominativo | rinc | rinceanna |
Vocativo | a rinc | a rinceanna |
Genitivo | rince | rinceanna |
Dativo | rinc | rinceanna |
flexión definida | ||
Nominativo | an rinc | na rinceanna |
Genitivo | na rince | na rinceanna |
Dativo | leis an rinc don rinc |
leis na rinceanna |
- 1 Deporte
- Pista de hielo.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.