reparatus
Latín
| reparātus | |
| clásico (AFI) | [rɛ.paˈraː.tʊs] |
| rima | a.ra.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | reparātus | reparāta | reparātum | reparātī | reparātae | reparāta |
| Vocativo | reparāte | reparāta | reparātum | reparātī | reparātae | reparāta |
| Acusativo | reparātum | reparātam | reparātum | reparātōs | reparātās | reparāta |
| Genitivo | reparātī | reparātae | reparātī | reparātōrum | reparātārum | reparātōrum |
| Dativo | reparātō | reparātae | reparātō | reparātīs | reparātīs | reparātīs |
| Ablativo | reparātō | reparātā | reparātō | reparātīs | reparātīs | reparātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de reparō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.