quintus
Latín
| quīntus | |
| clásico (AFI) | [ˈkʷiːn.tʊs] |
| rima | in.tus |
| Numerales latinos | |||
| ← IV | V | VI → | |
|---|---|---|---|
| Cardinal: | quīnque | ||
| Ordinal: | quīntus | ||
| Distributivo: | quīnī | ||
| Adverbial: | quīnquiēs | ||
Etimología
Del protoitálico *kʷ(e)nkʷto-, del protoindoeuropeo *pnkʷ-to-.[1] Compárese el griego antiguo πέμπτος (pémptos), el alemán antiguo fimfto, el lituano penktas y el tocario A pant.[1]
Adjetivo ordinal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | quintus | quinta | quintum | quintī | quintae | quinta |
| Vocativo | quinte | quinta | quintum | quintī | quintae | quinta |
| Acusativo | quintum | quintam | quintum | quintōs | quintās | quinta |
| Genitivo | quintī | quintae | quintī | quintōrum | quintārum | quintōrum |
| Dativo | quintō | quintae | quintō | quintīs | quintīs | quintīs |
| Ablativo | quintō | quintā | quintō | quintīs | quintīs | quintīs |
- 1
- Quinto.
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 509. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.