quintus
Latín
quīntus | |
clásico (AFI) | [ˈkʷiːn.tʊs] |
rima | in.tus |
Numerales latinos | |||
← IV | V | VI → | |
---|---|---|---|
Cardinal: | quīnque | ||
Ordinal: | quīntus | ||
Distributivo: | quīnī | ||
Adverbial: | quīnquiēs |
Etimología
Del protoitálico *kʷ(e)nkʷto-, del protoindoeuropeo *pnkʷ-to-.[1] Compárese el griego antiguo πέμπτος (pémptos), el alemán antiguo fimfto, el lituano penktas y el tocario A pant.[1]
Adjetivo ordinal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | quintus | quinta | quintum | quintī | quintae | quinta |
Vocativo | quinte | quinta | quintum | quintī | quintae | quinta |
Acusativo | quintum | quintam | quintum | quintōs | quintās | quinta |
Genitivo | quintī | quintae | quintī | quintōrum | quintārum | quintōrum |
Dativo | quintō | quintae | quintō | quintīs | quintīs | quintīs |
Ablativo | quintō | quintā | quintō | quintīs | quintīs | quintīs |
- 1
- Quinto.
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 509. ISBN 978-90-04-16797-1
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.