purgatus
Latín
| purgātus | |
| clásico (AFI) | [pʊrˈgaː.tʊs] |
| rima | ur.ɡa.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | purgātus | purgāta | purgātum | purgātī | purgātae | purgāta |
| Vocativo | purgāte | purgāta | purgātum | purgātī | purgātae | purgāta |
| Acusativo | purgātum | purgātam | purgātum | purgātōs | purgātās | purgāta |
| Genitivo | purgātī | purgātae | purgātī | purgātōrum | purgātārum | purgātōrum |
| Dativo | purgātō | purgātae | purgātō | purgātīs | purgātīs | purgātīs |
| Ablativo | purgātō | purgātā | purgātō | purgātīs | purgātīs | purgātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de purgō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.