punctus
Latín
| punctus | |
| clásico (AFI) | [ˈpʊŋk.tʊs] |
| rima | unk.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | punctus | puncta | punctum | punctī | punctae | puncta |
| Vocativo | puncte | puncta | punctum | punctī | punctae | puncta |
| Acusativo | punctum | punctam | punctum | punctōs | punctās | puncta |
| Genitivo | punctī | punctae | punctī | punctōrum | punctārum | punctōrum |
| Dativo | punctō | punctae | punctō | punctīs | punctīs | punctīs |
| Ablativo | punctō | punctā | punctō | punctīs | punctīs | punctīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de pungō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.