panacea

Español

panacea
seseante (AFI) [pa.naˈse.a]
no seseante (AFI) [pa.naˈθe.a]
silabación pa-na-ce-a[1]
acentuación llana
longitud silábica tetrasílaba
rima e.a

Etimología

Del latín panacēa, del griego antiguo πανάκεια (panákeia), de πανακής (panakḗs, "que cura todo"), y este de πᾶν (pân, "todo") y ἄκος (ákos, "cura").

Sustantivo femenino

Singular Plural
panacea panaceas
1
Medicamento capaz de curar todas o muchas enfermedades, o incluso de prolongar indefinidamente la vida.
2
Solución de cualquier problema.
  • Uso: irónico

Locuciones

Véase también

Traducciones

Traducciones

Referencias y notas

  1. Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.