panacea
Español
panacea | |
seseante (AFI) | [pa.naˈse.a] |
no seseante (AFI) | [pa.naˈθe.a] |
silabación | pa-na-ce-a[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | e.a |
Etimología
Del latín panacēa, del griego antiguo πανάκεια (panákeia), de πανακής (panakḗs, "que cura todo"), y este de πᾶν (pân, "todo") y ἄκος (ákos, "cura").
Sustantivo femenino
Singular | Plural |
---|---|
panacea | panaceas |
- 1
- Medicamento capaz de curar todas o muchas enfermedades, o incluso de prolongar indefinidamente la vida.
- 2
- Solución de cualquier problema.
- Uso: irónico
Locuciones
Véase también
Wikipedia tiene un artículo sobre panacea.
- alquimia
- piedra filosofal
Referencias y notas
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.