notabilis
Latín
| notābilis | |
| clásico (AFI) | [nɔˈtaː.bɪ.lɪs] |
| rima | a.bi.lis |
Etimología
De notō, -āre ("marcar") y el sufijo -bilis.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | notābilis | notābile | notābilēs | notābilia |
| Vocativo | notābilis | notābile | notābilēs | notābilia |
| Acusativo | notābilem | notābile | notābilēs notābilīs |
notābilia |
| Genitivo | notābilis | notābilis | notābilium | notābilium |
| Dativo | notābilī | notābilī | notābilibus | notābilibus |
| Ablativo | notābilī | notābilī | notābilibus | notābilibus |
-
- Uso: dícese de personas.[1]
- 2
- Que se puede observar fácilmente, conspicuo.[1]
- b
- Visible, observable, perceptible.[1]
- 3
- Distinguible, identificable.[1]
Referencias y notas
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.