nezañ

Bretón

nezañ
pronunciación (AFI) /ˈneː.zã/
variantes neziñ

Etimología

Del bretón medio nezaff.[1]

Verbo transitivo

1
Hilar.

Compuestos

Conjugación

Conjugación de nezañ
Formas no personales
Infinitivo nezañ
Participio presente

o nezañ

Participio pasado nezet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente nezan nezez nez nez nezomp nezit nezont nezer
Pretérito imperfecto nezen nezes neze neze nezemp nezec'h nezent nezed
Pretérito perfecto nezis nezjout nezas nezas nezjomp nezjoc'h nezjont nezjod
Futuro nezin nezi nezo nezo nezimp nezot nezint nezor
Modo condicional
Presente nezfen nezfes nezfe nezfe nezfemp nezfec'h nezfent nezfed
Pretérito nezjen nezjes nezje nezje nezjemp nezjec'h nezjent nezjed
Modo imperativo
Presente nez nezet nezet nezomp nezit nezent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Información adicional

  • Morfología: nez, -añ (desinencia verbal).

Referencias y notas

  1. Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.