mixtus
Latín
mixtus | |
clásico (AFI) | [ˈmɪks.tʊs] |
variantes | mistus |
rima | ik.stus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | mixtus | mixta | mixtum | mixtī | mixtae | mixta |
Vocativo | mixte | mixta | mixtum | mixtī | mixtae | mixta |
Acusativo | mixtum | mixtam | mixtum | mixtōs | mixtās | mixta |
Genitivo | mixtī | mixtae | mixtī | mixtōrum | mixtārum | mixtōrum |
Dativo | mixtō | mixtae | mixtō | mixtīs | mixtīs | mixtīs |
Ablativo | mixtō | mixtā | mixtō | mixtīs | mixtīs | mixtīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de misceō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.