migratus
Latín
| migrātus | |
| clásico (AFI) | [mɪgˈraː.tʊs] [mɪˈgraː.tʊs] |
| rima | i.ɡra.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | migrātus | migrāta | migrātum | migrātī | migrātae | migrāta |
| Vocativo | migrāte | migrāta | migrātum | migrātī | migrātae | migrāta |
| Acusativo | migrātum | migrātam | migrātum | migrātōs | migrātās | migrāta |
| Genitivo | migrātī | migrātae | migrātī | migrātōrum | migrātārum | migrātōrum |
| Dativo | migrātō | migrātae | migrātō | migrātīs | migrātīs | migrātīs |
| Ablativo | migrātō | migrātā | migrātō | migrātīs | migrātīs | migrātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de migrō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.