mansuefactus
Latín
mānsuēfactus | |
clásico (AFI) | [ˌman.sʊ.eːˈfak.tʊs] [ˌmãː.sʊ.eːˈfak.tʊs] |
rima | ak.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | mānsuēfactus | mānsuēfacta | mānsuēfactum | mānsuēfactī | mānsuēfactae | mānsuēfacta |
Vocativo | mānsuēfacte | mānsuēfacta | mānsuēfactum | mānsuēfactī | mānsuēfactae | mānsuēfacta |
Acusativo | mānsuēfactum | mānsuēfactam | mānsuēfactum | mānsuēfactōs | mānsuēfactās | mānsuēfacta |
Genitivo | mānsuēfactī | mānsuēfactae | mānsuēfactī | mānsuēfactōrum | mānsuēfactārum | mānsuēfactōrum |
Dativo | mānsuēfactō | mānsuēfactae | mānsuēfactō | mānsuēfactīs | mānsuēfactīs | mānsuēfactīs |
Ablativo | mānsuēfactō | mānsuēfactā | mānsuēfactō | mānsuēfactīs | mānsuēfactīs | mānsuēfactīs |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.