maior
Latín
māior | |
clásico (AFI) | [ˈmaːj.jɔr] |
rima | ai̯.i̯or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | māior | māius | māiōrēs | māiōra |
Vocativo | māior | māius | māiōrēs | māiōra |
Acusativo | māiōrem | māius | māiōrēs | māiōra |
Genitivo | māiōris | māiōris | māiōrum | māiōrum |
Dativo | māiōrī | māiōrī | māiōribus | māiōribus |
Ablativo | māiōre | māiōre | māiōribus | māiōribus |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.