maior
Latín
| māior | |
| clásico (AFI) | [ˈmaːj.jɔr] |
| rima | ai̯.i̯or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | māior | māius | māiōrēs | māiōra |
| Vocativo | māior | māius | māiōrēs | māiōra |
| Acusativo | māiōrem | māius | māiōrēs | māiōra |
| Genitivo | māiōris | māiōris | māiōrum | māiōrum |
| Dativo | māiōrī | māiōrī | māiōribus | māiōribus |
| Ablativo | māiōre | māiōre | māiōribus | māiōribus |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.