lusus
Latín
| lūsus | |
| clásico (AFI) | [ˈluː.sʊs] |
| rima | u.sus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | lūsus | lūsa | lūsum | lūsī | lūsae | lūsa |
| Vocativo | lūse | lūsa | lūsum | lūsī | lūsae | lūsa |
| Acusativo | lūsum | lūsam | lūsum | lūsōs | lūsās | lūsa |
| Genitivo | lūsī | lūsae | lūsī | lūsōrum | lūsārum | lūsōrum |
| Dativo | lūsō | lūsae | lūsō | lūsīs | lūsīs | lūsīs |
| Ablativo | lūsō | lūsā | lūsō | lūsīs | lūsīs | lūsīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de lūdō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.