lakko
Finés
| lakko | |
| pronunciación (AFI) | /ˈlak̚.kɔ/ |
| silabación | lak-ko |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɑkːo |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | lakko | lakot |
| Genitivo | lakon | lakkojen |
| Partitivo | lakkoa | lakkoja |
| Acusativo | lakko | lakot |
| Acusativo 2 | lakon | |
| Inesivo | lakossa | lakoissa |
| Elativo | lakosta | lakoista |
| Ilativo | lakkoon | lakkoihin |
| Adesivo | lakolla | lakoilla |
| Ablativo | lakolta | lakoilta |
| Alativo | lakolle | lakoille |
| Esivo | lakkona | lakkoina |
| Traslativo | lakoksi | lakoiksi |
| Abesivo | lakotta | lakoitta |
| Instructivo | lakoin | |
| Comitativo | lakkoine (+ sufijo posesivo) |
- 1
- Huelga.
Compuestos
- yleislakko: huelga general.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.