korolliñ

Bretón

korolliñ
pronunciación (AFI) /koˈrɔ.lːĩ/
variantes koroll, korollat

Etimología

De koroll y el sufijo -iñ.

Verbo transitivo e intransitivo

korolliñ
Mutación lema
Radical
korolliñ
Suave
gorolliñ
Aspirada
c'horolliñ

.

1
Bailar.
  • Sinónimos: dañsal, dañsañ, dañsiñ.

Conjugación

Conjugación de korolliñ
Formas no personales
Infinitivo korolliñ
Participio presente

o korolliñ

Participio pasado korollet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente korollan korollez koroll koroll korollomp korollit korollont koroller
Pretérito imperfecto korollen korolles korolle korolle korollemp korollec'h korollent korolled
Pretérito perfecto korollis korolljout korollas korollas korolljomp korolljoc'h korolljont korolljod
Futuro korollin korolli korollo korollo korollimp korollot korollint korollor
Modo condicional
Presente korollfen korollfes korollfe korollfe korollfemp korollfec'h korollfent korollfed
Pretérito korolljen korolljes korollje korollje korolljemp korolljec'h korolljent korolljed
Modo imperativo
Presente koroll korollet korollet korollomp korollit korollent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.