katto
Finés
katto | |
pronunciación (AFI) | [ˈkɑ̝t̪ˌt̪o̞] |
silabación | kat-to |
longitud silábica | bisílaba |
rima | ɑtːo |
Etimología
del verbo kattaa y el sufijo nominal -o
Sustantivo
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | katto | katot |
Genitivo | katon | kattojen |
Partitivo | kattoa | kattoja |
Acusativo | katto | katot |
Acusativo 2 | katon | |
Inesivo | katossa | katoissa |
Elativo | katosta | katoista |
Ilativo | kattoon | kattoihin |
Adesivo | katolla | katoilla |
Ablativo | katolta | katoilta |
Alativo | katolle | katoille |
Esivo | kattona | kattoina |
Traslativo | katoksi | katoiksi |
Abesivo | katotta | katoitta |
Instructivo | katoin | |
Comitativo | kattoine (+ sufijo posesivo) |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.