fortuit
Francés
| fortuit | |
| pronunciación (AFI) | /fɔʁ.tɥi/ |
| homófonos | fortuits |
Etimología
Del francés medio fortuit ("fortuito"), y este del latín fōrtuītum ("fortuito").[1]
Adjetivo
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculino | fortuit | fortuits |
| Femenino | fortuite | fortuites |
- 1
- Accidental, fortuito o inopinado
- Sinónimos: accidentel, inopiné.
Información adicional
- Derivado: fortuitement.
Francés medio
| fortuit | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del latín fōrtuītum ("fortuito").
Adjetivo
Rumano
| fortuít | |
| pronunciación | falta agregar |
Etimología
Del francés fortuit ("fortuito")[2], y este del francés medio fortuit ("fortuito"), del latín fōrtuītum ("fortuito").
Adjetivo
| Masculino– Neutro |
Masculino | Femenino | Femenino– Neutro | |
|---|---|---|---|---|
| Indefinido | Singular | Plural | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
fortuit | fortuiți | fortuită | fortuite |
| Genitivo– Dativo |
fortuit | fortuiți | fortuite | fortuite |
| Definido | Singular | Plural | Singular | Plural |
| Nominativo– Acusativo |
fortuitul | fortuiții | fortuita | fortuitele |
| Genitivo– Dativo |
fortuitului | fortuiților | fortuitei | fortuitelor |
| Vocativo | Singular | Plural | Singular | Plural |
| fortuitule fortuitte |
fortuiților | fortuită fortuito |
fortuitelor | |
- 1
- Accidental, fortuito o inopinado.
- Sinónimos: accidental, incidental, inopinat, întâmplător, neașteptat, neprevăzut.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.