fletus
Latín
    
| flētus | |
| clásico (AFI) | [ˈfleː.tʊs] | 
| rima | e.tus | 
Forma verbal
    
| 1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | flētus | flēta | flētum | flētī | flētae | flēta | 
| Vocativo | flēte | flēta | flētum | flētī | flētae | flēta | 
| Acusativo | flētum | flētam | flētum | flētōs | flētās | flēta | 
| Genitivo | flētī | flētae | flētī | flētōrum | flētārum | flētōrum | 
| Dativo | flētō | flētae | flētō | flētīs | flētīs | flētīs | 
| Ablativo | flētō | flētā | flētō | flētīs | flētīs | flētīs | 
- 1
- Participio perfecto pasivo de fleō.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.