fer

Bretón

fer
pronunciación (AFI) [ˈf̬eːr]

Mutación aspirada del sustantivo colectivo per ("peras")

Catalán

fer
central (AFI) [ˈfe]
valenciano (AFI) [ˈfeɾ]
baleárico (AFI) [ˈfe]
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima e

Etimología 1

Del latín facere.

Verbo

1
Hacer.

Etimología 2

Del latín ferus.

Adjetivo

1
Fiero.

Francés

fer
pronunciación (AFI) [fɛʁ]
homófonos fers, faire
rima ɛʁ

Etimología 1

Del latín ferrum.

Sustantivo masculino

Singular Plural
fer fers
1
Hierro.

Irlandés antiguo

fer
pronunciación (AFI) [fʲer]

Etimología 1

Del protoindoeuropeo *wihₓrós.

Sustantivo masculino

fer
Singular Plural Dual
Nominativo fer fir fer
Vocativo fir firu fer
Acusativo fer firu fer
Genitivo fir fer fer
Dativo fiur feraib feraib
1
Marido.
2
Varón.

Derivados en otros idiomas

La palabra del irlandés antiguo fer fue el origen de los siguientes vocablos en otras lenguas:

Traducciones
  • Gaélico escocés:
  • Irlandés:
  • Manés:

Manés

Parte de la Lista Swadesh.

fer
pronunciación falta agregar

Etimología 1

Del irlandés antiguo fer.

Sustantivo masculino

fer
Singular Plural
fer fir
1
Varón.

Volapuk

fer
pronunciación falta agregar

Etimología 1

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo

1
Hierro.

Referencias y notas

    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.