empinarse
Español
    
| empinarse | |
| pronunciación (AFI) | [em.piˈnaɾ.se] | 
| silabación | em-pi-nar-se[1] | 
| acentuación | llana | 
| longitud silábica | tetrasílaba | 
| rima | aɾ.se | 
Etimología
    
De empinar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
    
- 1
- Ponerse uno sobre las puntas de los pies para aparecer más alto o descubrir mejor las cosas.[2]
- 2
- Ponerse un cuadrúpedo sobre los dos pies levantando las manos.[2]
Relacionados
    
Conjugación
    
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | empinarse | haberse empinado | ||||
| Gerundio | empinándose (o empinando) | habiéndose empinado | ||||
| Participio | empinado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | 
| Modo indicativo | yo | tú vos | él / ella usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos / ellas ustedes1 | 
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me empino | te empinastú te empinásvos | se empina | nos empinamos | os empináis | se empinan | 
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me empinaba | te empinabas | se empinaba | nos empinábamos | os empinabais | se empinaban | 
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me empiné | te empinaste | se empinó | nos empinamos | os empinasteis | se empinaron | 
| Futuro | me empinaré | te empinarás | se empinará | nos empinaremos | os empinaréis | se empinarán | 
| Condicional o Pospretérito | me empinaría | te empinarías | se empinaría | nos empinaríamos | os empinaríais | se empinarían | 
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he empinado | te has empinado | se ha empinado | nos hemos empinado | os habéis empinado | se han empinado | 
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había empinado | te habías empinado | se había empinado | nos habíamos empinado | os habíais empinado | se habían empinado | 
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube empinado | te hubiste empinado | se hubo empinado | nos hubimos empinado | os hubisteis empinado | se hubieron empinado | 
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré empinado | te habrás empinado | se habrá empinado | nos habremos empinado | os habréis empinado | se habrán empinado | 
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría empinado | te habrías empinado | se habría empinado | nos habríamos empinado | os habríais empinado | se habrían empinado | 
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 | él / ella usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos / ellas ustedes1 | 
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me empine | te empinestú te empinésvos2 | se empine | nos empinemos | os empinéis | se empinen | 
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me empinara | te empinaras | se empinara | nos empináramos | os empinarais | se empinaran | 
| me empinase | te empinases | se empinase | nos empinásemos | os empinaseis | se empinasen | |
| Futuro (en desuso) | me empinare | te empinares | se empinare | nos empináremos | os empinareis | se empinaren | 
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya empinado | te hayastú  empinado te hayásvos2 empinado | se haya empinado | nos hayamos empinado | os hayáis empinado | se hayan empinado | 
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera empinado | te hubieras empinado | se hubiera empinado | nos hubiéramos empinado | os hubierais empinado | se hubieran empinado | 
| me hubiese empinado | te hubieses empinado | se hubiese empinado | nos hubiésemos empinado | os hubieseis empinado | se hubiesen empinado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere empinado | te hubieres empinado | se hubiere empinado | nos hubiéremos empinado | os hubiereis empinado | se hubieren empinado | 
| Modo imperativo | tú vos | usted1 | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes1 | |
| Afirmativo | empínatetú empinatevos | empínese | empinémonos | empinaos | empínense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Véase también
    
Referencias y notas
    
- Se han detectado posibles prefijos semánticos en la palabra. De ser así, es posible que haya varias divisiones válidas como ocurre en el caso de transatlántico (tran-sat-lán-ti-co o trans-at-lán-ti-co, incluso tran-sa-tlán-ti-co) o subrayar (su-bra-yar o sub-ra-yar) . Por motivos técnicos, en estas situaciones sólo se mostrará la división fonética y no la división léxica o semántica, aunque se recomienda preferir esta última para el lenguaje escrito. Más información.
- VV. AA. (1914). «empinarse», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua castellana, decimocuarta edición, Madrid: Sucesores de Hernando, pág. 401..
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.