decimus
Latín
decimus | |
clásico (AFI) | [ˈdɛ.kɪ.mʊs] |
variantes | decumus[1] |
rima | e.ki.mus |
Numerales latinos | |||
← IX | X | XI → | |
---|---|---|---|
Cardinal: | decem | ||
Ordinal: | decimus | ||
Distributivo: | dēnī | ||
Adverbial: | deciēs |
Etimología
Del protoitálico *dekamo-, del protoindoeuropeo *deḱm-to-.[2] Compárese con evolución similar al latín (*deḱm-(H)o-) el sánscrito दशम (daśamá) y el avéstico dasəma-, mientras que el resto retuvieron *-to-, así el griego antiguo δέκατος (dékatos), el gótico 𐍄𐌰𐌹𐌷𐌿𐌽𐌳𐌰 (taihunda), el lituano dešimtas y el tocario B śkante.[2][3]
Adjetivo ordinal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | decimus | decima | decimum | decimī | decimae | decima |
Vocativo | decime | decima | decimum | decimī | decimae | decima |
Acusativo | decimum | decimam | decimum | decimōs | decimās | decima |
Genitivo | decimī | decimae | decimī | decimōrum | decimārum | decimōrum |
Dativo | decimō | decimae | decimō | decimīs | decimīs | decimīs |
Ablativo | decimō | decimā | decimō | decimīs | decimīs | decimīs |
- 1
- Décimo.
Referencias y notas
- arcaica
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 163-64. ISBN 978-90-04-16797-1
- Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin. Oxford: Oxford University Press, p. 433. ISBN 0195-08345-8
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.