cretus
Latín
crētus | |
clásico (AFI) | [ˈkreː.tʊs] |
rima | e.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | crētus | crēta | crētum | crētī | crētae | crēta |
Vocativo | crēte | crēta | crētum | crētī | crētae | crēta |
Acusativo | crētum | crētam | crētum | crētōs | crētās | crēta |
Genitivo | crētī | crētae | crētī | crētōrum | crētārum | crētōrum |
Dativo | crētō | crētae | crētō | crētīs | crētīs | crētīs |
Ablativo | crētō | crētā | crētō | crētīs | crētīs | crētīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de cernō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.