commodatus
Latín
commodātus | |
clásico (AFI) | [kɔm.mɔˈdaː.tʊs] |
rima | o.da.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | commodātus | commodāta | commodātum | commodātī | commodātae | commodāta |
Vocativo | commodāte | commodāta | commodātum | commodātī | commodātae | commodāta |
Acusativo | commodātum | commodātam | commodātum | commodātōs | commodātās | commodāta |
Genitivo | commodātī | commodātae | commodātī | commodātōrum | commodātārum | commodātōrum |
Dativo | commodātō | commodātae | commodātō | commodātīs | commodātīs | commodātīs |
Ablativo | commodātō | commodātā | commodātō | commodātīs | commodātīs | commodātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de commodō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.