commodatus
Latín
| commodātus | |
| clásico (AFI) | [kɔm.mɔˈdaː.tʊs] |
| rima | o.da.tus |
Forma verbal
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | commodātus | commodāta | commodātum | commodātī | commodātae | commodāta |
| Vocativo | commodāte | commodāta | commodātum | commodātī | commodātae | commodāta |
| Acusativo | commodātum | commodātam | commodātum | commodātōs | commodātās | commodāta |
| Genitivo | commodātī | commodātae | commodātī | commodātōrum | commodātārum | commodātōrum |
| Dativo | commodātō | commodātae | commodātō | commodātīs | commodātīs | commodātīs |
| Ablativo | commodātō | commodātā | commodātō | commodātīs | commodātīs | commodātīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de commodō.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.