columnatus
Latín
| columnatus | |
| clásico (AFI) | [kɔˈɫ̪ʊmnät̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [koˈlumnät̪us] |
| rima | um.na.tus |
Etimología 1
De columna#Latín.
Adjetivo
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | columnatus | columnata | columnatum | columnatī | columnatae | columnata |
| Vocativo | columnate | columnata | columnatum | columnatī | columnatae | columnata |
| Acusativo | columnatum | columnatam | columnatum | columnatōs | columnatās | columnata |
| Genitivo | columnatī | columnatae | columnatī | columnatōrum | columnatārum | columnatōrum |
| Dativo | columnatō | columnatae | columnatō | columnatīs | columnatīs | columnatīs |
| Ablativo | columnatō | columnatā | columnatō | columnatīs | columnatīs | columnatīs |
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.