celerior
Latín
| celerior | |
| clásico (AFI) | [kɛˈlɛ.rɪ.ɔr] |
| rima | e.ri.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | celerior | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
| Vocativo | celerior | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
| Acusativo | celeriōrem | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
| Genitivo | celeriōris | celeriōris | celeriōrum | celeriōrum |
| Dativo | celeriōrī | celeriōrī | celeriōribus | celeriōribus |
| Ablativo | celeriōre | celeriōre | celeriōribus | celeriōribus |
- 1
- Comparativo de celer.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.