celerior
Latín
celerior | |
clásico (AFI) | [kɛˈlɛ.rɪ.ɔr] |
rima | e.ri.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | celerior | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
Vocativo | celerior | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
Acusativo | celeriōrem | celerius | celeriōrēs | celeriōra |
Genitivo | celeriōris | celeriōris | celeriōrum | celeriōrum |
Dativo | celeriōrī | celeriōrī | celeriōribus | celeriōribus |
Ablativo | celeriōre | celeriōre | celeriōribus | celeriōribus |
- 1
- Comparativo de celer.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.