captatio
Latín
    
| captatio | |
| clásico (AFI) | [käpˈt̪ät̪iɔ] | 
| eclesiástico (AFI) | [käpˈt̪ät̪ː͡s̪io] | 
| rima | a.ti.o | 
Etimología
    
De captō, captāre y el sufijo -tio.
Sustantivo femenino
    
| 3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | captātiō | captātiōnēs | 
| Vocativo | captātiō | captātiōnēs | 
| Acusativo | captātiōnem | captātiōnēs | 
| Genitivo | captātiōnis | captātiōnum | 
| Dativo | captātiōnī | captātiōnibus | 
| Ablativo | captātiōne | captātiōnibus | 
- 1
- Captación.
- 2 Esgrima
- Finto.
Información adicional
    
- Derivados: captator, captatorius, captatrix.
Referencias y notas
    
    Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.