captatio
Latín
| captatio | |
| clásico (AFI) | [käpˈt̪ät̪iɔ] |
| eclesiástico (AFI) | [käpˈt̪ät̪ː͡s̪io] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
De captō, captāre y el sufijo -tio.
Sustantivo femenino
3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | captātiō | captātiōnēs |
| Vocativo | captātiō | captātiōnēs |
| Acusativo | captātiōnem | captātiōnēs |
| Genitivo | captātiōnis | captātiōnum |
| Dativo | captātiōnī | captātiōnibus |
| Ablativo | captātiōne | captātiōnibus |
- 1
- Captación.
- 2 Esgrima
- Finto.
Información adicional
- Derivados: captator, captatorius, captatrix.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.