brutus

Latín
brūtus | |
clásico (AFI) | [ˈbruː.tʊs] |
rima | u.tus |
Etimología
Del protoitálico *gʷrūto-, y este del protoindoeuropeo *gʷrh₂uto- ("pesado").[1] Compárese el letón grūts ("pesado").[1]
→ gravis.
Adjetivo
Comparación | |
Comparativo: | brūtior¹ |
Superlativo: | brūtissimus¹ |
¹ sin testimonios en el clásico |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | brūtus | brūta | brūtum | brūtī | brūtae | brūta |
Vocativo | brūte | brūta | brūtum | brūtī | brūtae | brūta |
Acusativo | brūtum | brūtam | brūtum | brūtōs | brūtās | brūta |
Genitivo | brūtī | brūtae | brūtī | brūtōrum | brūtārum | brūtōrum |
Dativo | brūtō | brūtae | brūtō | brūtīs | brūtīs | brūtīs |
Ablativo | brūtō | brūtā | brūtō | brūtīs | brūtīs | brūtīs |
Locuciones
- brūtum pondus -[1]- peso muerto
Referencias y notas
- de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 76. ISBN 978-90-04-16797-1
- Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.