avezarse
Español
| avezarse | |
| seseante (AFI) | [a.β̞eˈsaɾ.se] |
| no seseante (AFI) | [a.β̞eˈθaɾ.se] |
| silabación | a-ve-zar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| variantes | vezarse |
| rima | aɾ.se |
Etimología
De avezar con el pronombre reflexivo átono
Verbo pronominal
- 1
- Adquirir una costumbre o hábito.
- Uso: se emplea también como transitivo: avezar.
- Sinónimo: acostumbrarse
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | avezarse | haberse avezado | ||||
| Gerundio | avezándose (o avezando) | habiéndose avezado | ||||
| Participio | avezado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me avezo | te avezastú te avezásvos | se aveza | nos avezamos | os avezáis | se avezan |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me avezaba | te avezabas | se avezaba | nos avezábamos | os avezabais | se avezaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me avecé | te avezaste | se avezó | nos avezamos | os avezasteis | se avezaron |
| Futuro | me avezaré | te avezarás | se avezará | nos avezaremos | os avezaréis | se avezarán |
| Condicional o Pospretérito | me avezaría | te avezarías | se avezaría | nos avezaríamos | os avezaríais | se avezarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he avezado | te has avezado | se ha avezado | nos hemos avezado | os habéis avezado | se han avezado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había avezado | te habías avezado | se había avezado | nos habíamos avezado | os habíais avezado | se habían avezado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube avezado | te hubiste avezado | se hubo avezado | nos hubimos avezado | os hubisteis avezado | se hubieron avezado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré avezado | te habrás avezado | se habrá avezado | nos habremos avezado | os habréis avezado | se habrán avezado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría avezado | te habrías avezado | se habría avezado | nos habríamos avezado | os habríais avezado | se habrían avezado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me avece | te avecestú te avecésvos2 | se avece | nos avecemos | os avecéis | se avecen |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me avezara | te avezaras | se avezara | nos avezáramos | os avezarais | se avezaran |
| me avezase | te avezases | se avezase | nos avezásemos | os avezaseis | se avezasen | |
| Futuro (en desuso) | me avezare | te avezares | se avezare | nos avezáremos | os avezareis | se avezaren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya avezado | te hayastú avezado te hayásvos2 avezado | se haya avezado | nos hayamos avezado | os hayáis avezado | se hayan avezado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera avezado | te hubieras avezado | se hubiera avezado | nos hubiéramos avezado | os hubierais avezado | se hubieran avezado |
| me hubiese avezado | te hubieses avezado | se hubiese avezado | nos hubiésemos avezado | os hubieseis avezado | se hubiesen avezado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere avezado | te hubieres avezado | se hubiere avezado | nos hubiéremos avezado | os hubiereis avezado | se hubieren avezado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | avézatetú avezatevos |
avécese | avecémonos | avezaos | avécense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
| Los cambios ortográficos se señalan en negrita. | ||||||
Traducciones
|
|
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.