antiquior
Latín
| antīquior | |
| clásico (AFI) | [anˈtiː.kʷɪ.ɔr] |
| rima | i.kʷi.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | antīquior | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
| Vocativo | antīquior | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
| Acusativo | antīquiōrem | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
| Genitivo | antīquiōris | antīquiōris | antīquiōrum | antīquiōrum |
| Dativo | antīquiōrī | antīquiōrī | antīquiōribus | antīquiōribus |
| Ablativo | antīquiōre | antīquiōre | antīquiōribus | antīquiōribus |
- 1
- Comparativo de antīquus.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.