antiquior
Latín
antīquior | |
clásico (AFI) | [anˈtiː.kʷɪ.ɔr] |
rima | i.kʷi.or |
Etimología
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | antīquior | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
Vocativo | antīquior | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
Acusativo | antīquiōrem | antīquius | antīquiōrēs | antīquiōra |
Genitivo | antīquiōris | antīquiōris | antīquiōrum | antīquiōrum |
Dativo | antīquiōrī | antīquiōrī | antīquiōribus | antīquiōribus |
Ablativo | antīquiōre | antīquiōre | antīquiōribus | antīquiōribus |
- 1
- Comparativo de antīquus.
Referencias y notas
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.