ajuntarse
Español
| ajuntarse | |
| pronunciación (AFI) | [a.xun̪ˈtaɾ .se] |
| silabación | a-jun-tar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | aɾ.se |
Etimología
De ajuntar con el pronombre reflexivo átono
Verbo pronominal
- 1
- Convivir con alguien en relación de pareja con relaciones sexuales, sin casarse.
- Uso: coloquial.
- Sinónimos: amancebarse, arrejuntarse, juntarse
- 4
- Unirse con el lazo del matrimonio.
- Uso: anticuado.
- Sinónimo: casarse.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | ajuntarse | haberse ajuntado | ||||
| Gerundio | ajuntándose (o ajuntando) | habiéndose ajuntado | ||||
| Participio | ajuntado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me ajunto | te ajuntastú te ajuntásvos | se ajunta | nos ajuntamos | os ajuntáis | se ajuntan |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me ajuntaba | te ajuntabas | se ajuntaba | nos ajuntábamos | os ajuntabais | se ajuntaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me ajunté | te ajuntaste | se ajuntó | nos ajuntamos | os ajuntasteis | se ajuntaron |
| Futuro | me ajuntaré | te ajuntarás | se ajuntará | nos ajuntaremos | os ajuntaréis | se ajuntarán |
| Condicional o Pospretérito | me ajuntaría | te ajuntarías | se ajuntaría | nos ajuntaríamos | os ajuntaríais | se ajuntarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he ajuntado | te has ajuntado | se ha ajuntado | nos hemos ajuntado | os habéis ajuntado | se han ajuntado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había ajuntado | te habías ajuntado | se había ajuntado | nos habíamos ajuntado | os habíais ajuntado | se habían ajuntado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube ajuntado | te hubiste ajuntado | se hubo ajuntado | nos hubimos ajuntado | os hubisteis ajuntado | se hubieron ajuntado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré ajuntado | te habrás ajuntado | se habrá ajuntado | nos habremos ajuntado | os habréis ajuntado | se habrán ajuntado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría ajuntado | te habrías ajuntado | se habría ajuntado | nos habríamos ajuntado | os habríais ajuntado | se habrían ajuntado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me ajunte | te ajuntestú te ajuntésvos2 | se ajunte | nos ajuntemos | os ajuntéis | se ajunten |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me ajuntara | te ajuntaras | se ajuntara | nos ajuntáramos | os ajuntarais | se ajuntaran |
| me ajuntase | te ajuntases | se ajuntase | nos ajuntásemos | os ajuntaseis | se ajuntasen | |
| Futuro (en desuso) | me ajuntare | te ajuntares | se ajuntare | nos ajuntáremos | os ajuntareis | se ajuntaren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya ajuntado | te hayastú ajuntado te hayásvos2 ajuntado | se haya ajuntado | nos hayamos ajuntado | os hayáis ajuntado | se hayan ajuntado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera ajuntado | te hubieras ajuntado | se hubiera ajuntado | nos hubiéramos ajuntado | os hubierais ajuntado | se hubieran ajuntado |
| me hubiese ajuntado | te hubieses ajuntado | se hubiese ajuntado | nos hubiésemos ajuntado | os hubieseis ajuntado | se hubiesen ajuntado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere ajuntado | te hubieres ajuntado | se hubiere ajuntado | nos hubiéremos ajuntado | os hubiereis ajuntado | se hubieren ajuntado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | ajúntatetú ajuntatevos |
ajúntese | ajuntémonos | ajuntaos | ajúntense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Véase también
- ajuntar (unir).
Traducciones
|
|
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.