acurdarse
Español
| acurdarse | |
| pronunciación (AFI) | [a.kuɾˈðaɾ.se] |
| silabación | a-cur-dar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| variantes | encurdarse |
| rima | aɾ.se |
Etimología
Del prefijo a-, curda y el sufijo -ar, con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
- 1
- Consumir licor hasta la ebriedad.
- Uso: coloquial.
- Sinónimo: emborracharse (ver).
- Sinónimos: véase Tesauro de ebriedad..
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | acurdarse | haberse acurdado | ||||
| Gerundio | acurdándose (o acurdando) | habiéndose acurdado | ||||
| Participio | acurdado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me acurdo | te acurdastú te acurdásvos | se acurda | nos acurdamos | os acurdáis | se acurdan |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me acurdaba | te acurdabas | se acurdaba | nos acurdábamos | os acurdabais | se acurdaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me acurdé | te acurdaste | se acurdó | nos acurdamos | os acurdasteis | se acurdaron |
| Futuro | me acurdaré | te acurdarás | se acurdará | nos acurdaremos | os acurdaréis | se acurdarán |
| Condicional o Pospretérito | me acurdaría | te acurdarías | se acurdaría | nos acurdaríamos | os acurdaríais | se acurdarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he acurdado | te has acurdado | se ha acurdado | nos hemos acurdado | os habéis acurdado | se han acurdado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había acurdado | te habías acurdado | se había acurdado | nos habíamos acurdado | os habíais acurdado | se habían acurdado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube acurdado | te hubiste acurdado | se hubo acurdado | nos hubimos acurdado | os hubisteis acurdado | se hubieron acurdado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré acurdado | te habrás acurdado | se habrá acurdado | nos habremos acurdado | os habréis acurdado | se habrán acurdado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría acurdado | te habrías acurdado | se habría acurdado | nos habríamos acurdado | os habríais acurdado | se habrían acurdado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me acurde | te acurdestú te acurdésvos2 | se acurde | nos acurdemos | os acurdéis | se acurden |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me acurdara | te acurdaras | se acurdara | nos acurdáramos | os acurdarais | se acurdaran |
| me acurdase | te acurdases | se acurdase | nos acurdásemos | os acurdaseis | se acurdasen | |
| Futuro (en desuso) | me acurdare | te acurdares | se acurdare | nos acurdáremos | os acurdareis | se acurdaren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya acurdado | te hayastú acurdado te hayásvos2 acurdado | se haya acurdado | nos hayamos acurdado | os hayáis acurdado | se hayan acurdado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera acurdado | te hubieras acurdado | se hubiera acurdado | nos hubiéramos acurdado | os hubierais acurdado | se hubieran acurdado |
| me hubiese acurdado | te hubieses acurdado | se hubiese acurdado | nos hubiésemos acurdado | os hubieseis acurdado | se hubiesen acurdado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere acurdado | te hubieres acurdado | se hubiere acurdado | nos hubiéremos acurdado | os hubiereis acurdado | se hubieren acurdado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | acúrdatetú acurdatevos |
acúrdese | acurdémonos | acurdaos | acúrdense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Traducciones
- [1] Véanse las traducciones en «emborracharse».
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.