acoclarse
Español
| acoclarse | |
| pronunciación (AFI) | [a.koˈklaɾ.se] |
| silabación | a-co-clar-se[1] |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| parónimos | aclocarse |
| rima | aɾ.se |
Etimología
Del prefijo a-, clueca y el sufijo -ar, con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
- 1
- Ponerse en cuclillas.[2]
- Ámbito: Aragón.[2]
- Uso: figurado, rural.
- Sinónimos: acuclillarse, acurrucarse, apucuyarse, arranarse, añangotarse, ñangotarse.
- Hiperónimo: agacharse.
Conjugación
| Formas no personales | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Simples | Compuestas | |||||
| Infinitivo | acoclarse | haberse acoclado | ||||
| Gerundio | acoclándose (o acoclando) | habiéndose acoclado | ||||
| Participio | acoclado | |||||
| Formas personales | ||||||
| número: | singular | plural | ||||
| persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
| Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me acoclo | te acoclastú te acoclásvos | se acocla | nos acoclamos | os acocláis | se acoclan |
| Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me acoclaba | te acoclabas | se acoclaba | nos acoclábamos | os acoclabais | se acoclaban |
| Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me acoclé | te acoclaste | se acocló | nos acoclamos | os acoclasteis | se acoclaron |
| Futuro | me acoclaré | te acoclarás | se acoclará | nos acoclaremos | os acoclaréis | se acoclarán |
| Condicional o Pospretérito | me acoclaría | te acoclarías | se acoclaría | nos acoclaríamos | os acoclaríais | se acoclarían |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me he acoclado | te has acoclado | se ha acoclado | nos hemos acoclado | os habéis acoclado | se han acoclado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había acoclado | te habías acoclado | se había acoclado | nos habíamos acoclado | os habíais acoclado | se habían acoclado |
| Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube acoclado | te hubiste acoclado | se hubo acoclado | nos hubimos acoclado | os hubisteis acoclado | se hubieron acoclado |
| Futuro perfecto o Antefuturo | me habré acoclado | te habrás acoclado | se habrá acoclado | nos habremos acoclado | os habréis acoclado | se habrán acoclado |
| Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría acoclado | te habrías acoclado | se habría acoclado | nos habríamos acoclado | os habríais acoclado | se habrían acoclado |
| Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
| Tiempos simples | ||||||
| Presente | me acocle | te acoclestú te acoclésvos2 | se acocle | nos acoclemos | os acocléis | se acoclen |
| Pretérito imperfecto o Pretérito | me acoclara | te acoclaras | se acoclara | nos acocláramos | os acoclarais | se acoclaran |
| me acoclase | te acoclases | se acoclase | nos acoclásemos | os acoclaseis | se acoclasen | |
| Futuro (en desuso) | me acoclare | te acoclares | se acoclare | nos acocláremos | os acoclareis | se acoclaren |
| Tiempos compuestos | ||||||
| Pretérito perfecto o Antepresente | me haya acoclado | te hayastú acoclado te hayásvos2 acoclado | se haya acoclado | nos hayamos acoclado | os hayáis acoclado | se hayan acoclado |
| Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera acoclado | te hubieras acoclado | se hubiera acoclado | nos hubiéramos acoclado | os hubierais acoclado | se hubieran acoclado |
| me hubiese acoclado | te hubieses acoclado | se hubiese acoclado | nos hubiésemos acoclado | os hubieseis acoclado | se hubiesen acoclado | |
| Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere acoclado | te hubieres acoclado | se hubiere acoclado | nos hubiéremos acoclado | os hubiereis acoclado | se hubieren acoclado |
| Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
| Afirmativo | acóclatetú acoclatevos |
acóclese | acoclémonos | acoclaos | acóclense | |
| Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo | |||||
| 1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Información adicional
Traducciones
- [1] Véanse las traducciones en «acuclillarse».
Referencias y notas
- Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.
- «acoclarse», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.>
Este artículo ha sido escrito por Wiktionary. El texto está disponible bajo la licencia Creative Commons - Atribución - CompartirIgual. Pueden aplicarse cláusulas adicionales a los archivos multimedia.